494. Wodzu nie odchodź

Prezesie! Nie odchodź wiele masz spraw

Zbawicielu! Przed odejściem Polskę zbaw

Naprawić kraj zbawić możesz tylko Ty

Tylko Ty możesz rozproszyć jesienne mgły

Za wcześnie teraz na emeryturę iść

Zastanów się dobrze nawet dziś

Tak szybko mijają lata mija czas

Nieomylny wodzu nie zostawiaj nas

Chyba zmienisz zdanie dobrze Cię znam

Bez polityki kolesiów zostaniesz sam

Polska bez Ciebie zginie Ty o tym wiesz

Kraj staje się ubogi, gdy odchodzi „wieszcz”

Objawiałeś się w terenie w różnej postaci

Zawsze potrafiłeś dotrzeć do sióstr i braci

Czcigodne mohery po rękach Cię całowały

Ty wódz-Zbawiciel w pąsach byłeś cały

Pobożne moherowe staruszki kochają Cię stale

„Ojcze duchowny” nadziejo nie odchodź wcale

Wodzu! Ty jesteś lekarstwem na wszystko

Bez Ciebie spadniemy o dwa poziomy za nisko.