Sylen

135.  MĘTNY SUKCES

Przegrywają sprawiedliwi, skromni

Przegrywa, gdy o prawdę się upomni

Kłamstwo rozwija się w szaleńczym wirze

Jadowity wąż czasem nie kąsa a liże

Patrzysz na oczy fałszywe, mętne

Odniosły sukces zimne, obojętne

Śnią się nocą nie osoby a cienie

Zniszczyć, co za ulga, marzenie

Nie wszystkie organizmy są odporne

Kłamstwo wszędzie szerzy się potworne

Marzymy często z pokorą o cudzie

Czy zasługują na niebo ludzie?

Zastawiają wnyki, sidła jak na ptaki

Przez niszczenie przecierają szlaki

We własnym gronie wydają bitwę

Od przyjaciela poczujesz na szyi brzytwę.