297. Skromny abp Głódź

Abp Sławoj Głodź niezwykła postać

Gdy się patrzy trudno się z nim rozstać

Taki ziemski, pobożny – Anioł Stróż

Bez jego przykładu do nieba ani rusz

Bardzo skromny nie żąda rozgłosu, sławy

Izoluje się od pijaństwa, imprez, zabawy

Tak żyją i prowadzą się abstynenci

Modlitwą, przykładem, służbą Bogu zajęci

Twarz arcybiskupa skromnością pachnie

Kto trzyma dietę – tak wygląda właśnie

Tak ma wyglądać prawdziwy sługa Boży

Jak każdy duchowny śluby ubóstwa złożył

Na każdym kroku widoczna pokusa, żądza

Nie dba o bogactwo, nie dba o pieniądza

Ubóstwo, oraz skromność kocha skrycie

Współczuję, takie sam wybrał sobie życie

O dobra doczesne, wygody się nie upomina

Taki ma styl życia, to mówi pokorna mina

Jak św. Franciszek z Asyżu kocha zwierzęta

Dzieli się z innymi o biednych też pamięta.