279. Walka o władzę

Mam świadomość, nie mam złud

Polityka brutalna, chora, jak wrzód

Nie będę walki o władzę wyliczać

Paradoksalnego, smutnego jej oblicza

W polityce panuje taki obyczaj

Każdy rządzić i przywileje by chciał

Bulwersuje mnie od dawna ta myśl

Wszystkie partie chcą rządzić dziś

Każdy polityk chce być ważny – tuz

Lecz nie te kwalifikacje, nie ten mózg

Walczy, nagrywa, o etyce zapomina

Podnieca prestiż media, limuzyna

Gdy przyjdzie rządzić rzednie mina

Okazuje się, rządzenie nie łatwa dziedzina

Do góry poszedł o szczebli aż pięć

Zauroczeni stanowiskiem synowa, zięć

Obecnie, jak sępy, do rządzenia się rwą

Z potknięć rządzących śmieją się i drwią

Nie zawsze mamy spokojne nerwy

Widzimy awantury o władzę bez przerwy.